Bizim oğlan dişi pörtletince, ne kadar zamandır aklımda olan diş buğdayı partisini hemen yapayım dedim. Benim amacım "Ayy yapmazsam çatlarım" değil, "Konu komşu toplaşmış oluruz" du.
Şehir hayatında öyle oluyor ki yan apartmandaki komşunuzla bile görüşemiyorsunuz; zira hayat çok hızlı akıp geçiyor hiçbir şey için vakit bulamıyor insan. İşten geç gelip çocuk yıkandı uyutuldu yemek yendi mutfak toplandı derken nası uyuyup da sabah olduğunu anlayananız var mı? Hafta sonu nasıl geçti fark edeniniz var mı?Oğlum 3 aylıkken sünnet olunca 40 ve sünnet mevlüdünü de bir yapıp 7 düveli çağırmıştım. Konu komşu arkadaş, akraba, dünür,bilen bilmeyen, seven sevmeyen herkes bir aradaydık.
Bugün de öyle oldu. Arkadaşlar, komşular, eş dost hep beraberdik. Yedik içtik hasret giderdik. Bebişleri sevdik. Özgecan'ı andık; hatta içimizde Tarsus'lu olup o TOK'larla çok yolculuk yapmış bir kişi de vardı onun anlattıklarını hayretle dinledik. Ülkenin şirazesi niye kaydı onu konuştuk, bunu başka bir yazıda yazacağım. Sosyalleştik...
Diş buğdayının eski bir geçmişi var mıdır bilmiyorum. Ama birçok büyüğümden benzer şeyleri duydum; mesela benim dişimi ilk halam görüp bana hediye almış ve kek börek yapıp maaile küçük bir kutlama yapmışlar. Sanırım bu gelenek eskiden de vardı ama şimdi geleneğin görüntüsü değişti. Özel bardaklar çanaklar flamalar süsler püsler...
Yahu eskiden mevzu para değildi ki eskiden bunlar yoktu. Ben hatırlarım gazete kedi köpek şeklinde yüz maskesi verirdi de bütün mahallenin çocukları takar gezerdik; yarımız havlar yarımız miyavlar. Barınağa döndürürdük mahalleyi... Neyse...İşte ben de dedim ki maksat muhabbet olsun .
İki günlük küçük bir çalışma sonucu yiyecek içecek hazır ettim. Annemin ve kız kardeşimin desteği olmasa tabi ben altından tek başıma zor kalkardım. Ayrıca gelirken elleri kolları dolu gelen tüm misafirlerime onlarca kez teşekkür ederim. Hepsi çok zahmete girmişler, keselerine bereket yağsın ağız tadları hiç bozulmasın inşallah.
Tabi diş buğdayına adını veren buğdaydan yapılan aşuremsi bir tatlı varmış; internetten araştırdım ama ben aşure de sevmediğim için şöyle yaptım; buğdayı haşlayıp ceviz ve balla karıştırdım; üzerine süzme yoğurt onun da üzerine küp küp meyveler kesip ve tarçınladım. Hem hafif hem yapımı kolay.
Bir de dün gece 3 e kadar kardeşimle uğraştığımız şeker hamurlu kurabiyelerimiz var. Akıl karı değil arkadaş, bu işi yapan kardeşlerimiz var, onlara sipariş vermek mantıklı. (Hoş olayı çözünce keyifli ama sırtımız ağrıdı). Hayır şeker hamuru denen şey bela gibi bir şey, koyarsın tezgaha yapışır, altına nişasta serpersin hamur nişasta olur beyaz beyaz rengi kaçar, ıslatırsın üzeri leke olur. İnce iş yani. Ayrıca yok efendim silikon merdaneyle açacakmışsın hamur çatlarmış ahşapla yapmak için üzerine yağlı kağıt koymak lazımmış; ayrıca kurabiyeleri önden pişireceksin az pişmeyecek büyümeyecek çok pişerse aman dikkat küçülmeyecek. Anlatırken bile içim daraldı. Ama yaptık. Azimli sıçan duvarı deler biliyorsunuz. Ha bu arada, siz de bu deyimi farklı biliyorduysanız şunları da okuyun derim:
Neyse azmettik ve başardık. Kurabiye paketlerimizin içine de "Kaldırım Magandası Olma" afişlerimizi yerleştirdik. Kurabiyeler tedavüle girdikçe broşürlerimiz de dağılacak ve daha çok insan tarafından okunacak. Yeri gelmişken, broşürleri şu adresten indirebilirsiniz: http://i.imgur.com/O00dRP3.png
Siz de broşürlerinizi arabalara koymakla sınırlı kalmayın; hediyelerinize, postalarınıza ekleyin.
Daha çok daha çok insan görsün. Evet hazırlıklarımız bu şekilde tamamlanınca sağolsun eş dostta yaptığını getirince çaylar meşrubatlar; küçük bir gün ayarında geçti bütün gün. (Günlerle ilgili bazı anılarımı daha sonra yazacağım)
İlk defa evimize o kadar çok çocuk geldi. Bir an düşündüm seneler sonra inşallah evimizde böyle doğum günleri, toplantılar,çoluk çocuk sesleri kalabalık eksik olmayacak. Dilerim hepinizin evinden çocuk sesleri neşe ve huzur eksik olmaz.
Neyse, bebekler yerlerde yuvarlandı, daha büyük çocuklar çığlıklarla ortada koşturdu, oğluş kendisine gelen hediyelerin henüz farkında olmadığı için onun yerine büyükler büyük bir keyifle açtılar paketleri.
Sonra yine bir adet varmış; çocuğun önüne bazı meslek gruplarına ait bir takım eşyalar koyuyorsunuz. Çocuk önce hangisini tutarsa o mesleği icra ediyormuş. Ne diyeyim yapmazsam olmazdı. Ben oğluşun önüne yönetmen/fotoğrafçı mı olacak diye fotoğraf makinası, doktor mu olacak diye enjektör, müzisyen mi olacak diye cd çalar, hukukçu mu olacak diye anayasa, ressam mi diye fırça, yazar mı olacak diye kalem, zanaatkar mı olacak diye makas, hayvansever bir veteriner mi olacak diye oyuncak kedi....
%5B1%5D.jpg)
Tam ortaya Anayasayı koymama ve ısrarla da tezahürat etmeme rağmen eğildi uzandı dokundu tutmadı Anayasayı!!
Önce kendini öne eğip sağ eliyle makas ve kalemi sol eliyle fırça ve anayasayı tuttu. Aha dedim anasının oğlu her iş gelir elinden ama sonra hepsini bırakıp kalemi tuttu. Evet Yazar olacak oğlum!!!
Bunlar tabi naif inanışlar ama eğlenceli, güzel anılar biriktirdik bugün. Güzel resimler çekip güzel dileklerde bulunduk...
Sonra bir de geldiğinden beri anasını yiyen Zeynomuz vardı. Gidelim gidelim diye ağlarkene yaşıtı Rıza bir de kankaları İpek ile Neşe gelince
keyfi bir yerine geldi bir yerine geldi ki gitmeleri gerektiğinde kendisi Şekil A1'deki gibi ağlıyordu.
Koltuktan baş aşağı sarkan vatandaş da Rıza olur. Rızayı görünce yutkundum. Yutkundum ve 3 sene sonra oğlanı hayal ettim. İnşallah sadece baş aşağı sarkmakla yetinir bizimki...
Evet Sevgili dostlar, ben bayramları, başka dinden arkadaşlarımın kutsal günlerini, çocuklar için özel olan günleri hep severim. Mesela bugün annemin arkadaşları da katıldılar bize; seneler önce bizim doğum günümüz, mezuniyetimiz; onların çocuklarının doğum günleri kutlanırken bugün benim oğlumun dişi vesile oldu bu toplaşmaya. Benim için özel günler ; Sevgililer günü, anneler günü , babalar günü vs gibi kapitalist sistemin para harcatmak için yarattığı günler değil; böyle bizlere özel anlamı olan günlerdir. Sizin tontişlerinizin de buğday gibi tane tane dişleri olması dileğimle...
Daha çok daha çok insan görsün. Evet hazırlıklarımız bu şekilde tamamlanınca sağolsun eş dostta yaptığını getirince çaylar meşrubatlar; küçük bir gün ayarında geçti bütün gün. (Günlerle ilgili bazı anılarımı daha sonra yazacağım)İlk defa evimize o kadar çok çocuk geldi. Bir an düşündüm seneler sonra inşallah evimizde böyle doğum günleri, toplantılar,çoluk çocuk sesleri kalabalık eksik olmayacak. Dilerim hepinizin evinden çocuk sesleri neşe ve huzur eksik olmaz.
Neyse, bebekler yerlerde yuvarlandı, daha büyük çocuklar çığlıklarla ortada koşturdu, oğluş kendisine gelen hediyelerin henüz farkında olmadığı için onun yerine büyükler büyük bir keyifle açtılar paketleri.
Sonra yine bir adet varmış; çocuğun önüne bazı meslek gruplarına ait bir takım eşyalar koyuyorsunuz. Çocuk önce hangisini tutarsa o mesleği icra ediyormuş. Ne diyeyim yapmazsam olmazdı. Ben oğluşun önüne yönetmen/fotoğrafçı mı olacak diye fotoğraf makinası, doktor mu olacak diye enjektör, müzisyen mi olacak diye cd çalar, hukukçu mu olacak diye anayasa, ressam mi diye fırça, yazar mı olacak diye kalem, zanaatkar mı olacak diye makas, hayvansever bir veteriner mi olacak diye oyuncak kedi....
Tam ortaya Anayasayı koymama ve ısrarla da tezahürat etmeme rağmen eğildi uzandı dokundu tutmadı Anayasayı!!Önce kendini öne eğip sağ eliyle makas ve kalemi sol eliyle fırça ve anayasayı tuttu. Aha dedim anasının oğlu her iş gelir elinden ama sonra hepsini bırakıp kalemi tuttu. Evet Yazar olacak oğlum!!!
Bunlar tabi naif inanışlar ama eğlenceli, güzel anılar biriktirdik bugün. Güzel resimler çekip güzel dileklerde bulunduk...
Sonra bir de geldiğinden beri anasını yiyen Zeynomuz vardı. Gidelim gidelim diye ağlarkene yaşıtı Rıza bir de kankaları İpek ile Neşe gelince
keyfi bir yerine geldi bir yerine geldi ki gitmeleri gerektiğinde kendisi Şekil A1'deki gibi ağlıyordu.Koltuktan baş aşağı sarkan vatandaş da Rıza olur. Rızayı görünce yutkundum. Yutkundum ve 3 sene sonra oğlanı hayal ettim. İnşallah sadece baş aşağı sarkmakla yetinir bizimki...
Evet Sevgili dostlar, ben bayramları, başka dinden arkadaşlarımın kutsal günlerini, çocuklar için özel olan günleri hep severim. Mesela bugün annemin arkadaşları da katıldılar bize; seneler önce bizim doğum günümüz, mezuniyetimiz; onların çocuklarının doğum günleri kutlanırken bugün benim oğlumun dişi vesile oldu bu toplaşmaya. Benim için özel günler ; Sevgililer günü, anneler günü , babalar günü vs gibi kapitalist sistemin para harcatmak için yarattığı günler değil; böyle bizlere özel anlamı olan günlerdir. Sizin tontişlerinizin de buğday gibi tane tane dişleri olması dileğimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder